сурија (имн.) - во (предл.)

Јалне, теле сугаре, доцна објагнето или отелвно сукало — направа за цевки виткање на разбојот, 2) Стапче за кори сучење сурија во овој случај: многу говеда, инаку — толпа сурме — справа за затворање на вратата однатре.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
По нив остана само една црна крвава паласка во снегот и неколку расфрлани прамени волна, а уште еден раненик, кој не беше толку умен или кому му беше повредена токму таа жица од инстинктот да молчи, заминуваше со бесно и продорно аурликање кон шумата, насобирајќи ги по себе сите тие глади и раздразнувајќи ја уште повеќе со својата вкусна животворна крв стрвната сурија во сета нејзина безбожност.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)