Напати и самите музеи ни личат на театарски сцени во кои водичите - конзерватори ја презеле улогата на актери, а од самите музеи не може да има подобри театарски сцени, со беспрекорна сценографија и декор.
„Атеистички музеј“
од Луан Старова
(1997)
Како зачувани отпечатоци на изгледот на минатото, не само на сценографијата и костимографијата на одвеаните времиња, на променетата топографија и географијата на просторот, туку, најмалку прелажани, и на пејзажите на човечкиот свет, лицата, изразите, односите, слабостите, емоциите, расположбите, душите.
„Светилка за Ханука“
од Томислав Османли
(2008)
Сѐ на сѐ, одличен филм со феноменална костимографија, шминка, сценографија и што ти уште не.
Само напред, г-ѓа Крафорд!186
„Како да се биде геј“
од Дејвид Халперин
(2019)