„Син ти расте“, рече тато, “и не очекувај сѐ да ти кажува“.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
„Збор по збор од уста да ти влечам. Каде се оние златни времиња, кога трчаше од училиште дома и сѐ ми раскажуваше“, разочарано воздивна мама.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Градските татковци навистина се погрижија плоштадот и улиците кон него да бидат раскошно украсени и осветлени, а сред плоштадот - извишена елка светкаше во различни бои.
„Тополите на крајот од дедовата ливада“
од Бистрица Миркуловска
(2001)
Овој пат тато навистина ја рече правдината.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)