Навистина убаво е кога би располагале со податоци кои зборуваат дека нашите луѓе ги посетуваат театрите не по желба, туку поради нужна потреба.
„Календар за годините што поминале“
од Трајче Кацаров
(2012)
Глетката на отворениот театар не го уништи филмот за нереалноста што се обви околу него како чаршаф од ацетат.
„Невестата на доселеникот“
од Стојан Христов
(2010)