Мајка ми, приклештена од тежестите на скорешната рожба и гладот на другите рожби, долго во ноќта го гледаше тажното зрачење на татковата лампа без да ѝ биде осветлена вистината.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Мајка ми, пак, тежеста на историјата не ја чувствуваше како татко ми од мисловната страна.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
На крајот настапуваше тежеста на годините. Животот изоден, а соништата докрај нереализирани.
„Патот на јагулите“
од Луан Старова
(2000)