Но најголемиот дел од деструкциската уметност на жените го истражува проблемот на уништување на идентитетот и децентрирањето на Јас.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
И додека Холокаустот може да биде наш репрезентативен текст кој делумно е читлив низ технологијата на деструкција, тој текст сепак мора да се врати кон читањето на материјалниот универзум на телесната болка. R.D. Laing се сеќава на „едно малечко седумнаесетгодишно девојче во ментална болница“ којашто беше исплашена поради „атомската бомба во неа“.
„МАРГИНА бр. 37“
(1997)
Романот е обликуван во посмодерен код како приреден ракопис во чие ткиво се инкорпорирани уште неколку текстови кои го поткопуваат главниот текст.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Тешкотијата при влегувањето зависи од компјутерот, а слободните движења на телото стануваат текст кој компјутерот го чита.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Интеракцијата помеѓу компјутерот и човекот се одигрува без ставање во погон на телото.
„МАРГИНА бр. 15-16“
(1995)
Со ваквата измена дојде до бришење на неколку експлицитни одредби кои поблиску ја регулираа процедурата при изборот на помирувачите и арбитрите, па сега тие не се избираат преку јавен оглас, веќе не постои временскиот рок од 15 дена во кој мораше да се изврши нивен избор, а се чини од најсуштинско значење е бришењето на одредбата која пропишуваше дека помирувачите и арбитрите се избираат за период од 4 години, со право на повторен реизбор; б) кај начелото на доброволност, се избриша законскиот текст кој пропишуваше дека учесниците во склучувањето на колективниот договор се слободни доброволно да одлучат за учеството на помирувачот во колективното договарање (чл. 5 од ЗИДЗМРРС/14).
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Со оваа промена се отвори можност за уште поголема доминација на субјективните преференци на работодавачот, при понудата за склучување на новиот договор за вработување пред отказ, бидејќи тој според новата формулација е должен само да донесе одлука за тоа, со што се елиминира потребата од наведување на основата поради која дошло до овој нов (понеповолен) договор за работникот; ѓ) поради претходна неажурност, непрофесионалност или грешка во редактирањето на законскиот текст дојде до промена на насловот на чл. 80 од „Услови за откажување на договорот за вработување од лични причини на страна на работодавачот“ во „Услови за откажување на договорот за вработување од лични причини на страна на работникот“ (чл. 19 од ЗИДЗРО/септ.10), со што се поправи претходниот конфузен наслов кој воопшто не соодвествуваше со законскиот текст кој беше подведен под него.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Останати промени а) новина во основните одредби на ЗВРС е обврската на АВРМ, по службена должност да направи прекин на работниот однос, по истекот на важноста на работната дозвола ако со неа бил заснован работен однос преку соодветен образец (чл. 1 од ЗДЗВРС/окт.13); б) со интервенцијата на Уставниот суд кај ограничувањето за нови вработувања или работа, најпрво беше касиран противуставниот текст кој нормираше дека доколку работодавачот не ги намирил своите обврски за даноци и придонеси, нема да може да добие работна дозвола за вработување на странски работник.66 Се пропиша уште еден дополнителен случај кога барањата за издавање на работни дозволи за странец, поднесени од работодавачи основани во РМ ќе се одбијат, а тоа е кога „постои негативно мислење од страна на Министерството за внатрешни работи во однос на издавањето на работната дозвола.“ (чл. 2 од ЗДЗВРС/окт.13)
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
Беше избришан законскиот текст кој предвидуваше дека „помирувачот е должен да биде неутрален и непристрасен во текот на преговорите“ како непотребен!? (чл. 19 од ЗИДЗМРРС/14); б) во случај на штрајк или спор во дејностите од општ интерес и во кои прекинот на работата би можел да го загрози животот или здравјето на луѓето или да нанесе штета од поголеми размери, се утврди построга формулација која пропиша дека „страните во спорот се должни веднаш да пристапат кон мирно решавање на колективниот спор“, а предлогот за помирување треба да биде поднесен наредниот ден од денот на настанувањето на спорот.
„Обезвреднување на трудот - 2 Анализа на трудово-правната легислатива во периодот 2010-2014“
од Мартин Краљевски, Дејан Лутовски, Ивица Костовски
(2015)
И натаму во животот имав такви ситуации во кои се убедував дека власта ја интересира само едно исто прашање: кој е автор на текстовите кои нејзе не ѝ се допаѓаат, и кој е тој што се осмелил.
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Тоа е друг тип на текст кој произведува други правила и се однесува на други правила, што не одговараат ниту на тој премногу традиционален поим на филозофија ниту на оној на само досетливата или фантастична литература.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Тоа значи дека чисто херменаутичката наука на крајот на краиштата не го чита текстот: таа чита мошне добро, но постои една точка каде што таа не го чита текстот кој не се дава за читање онака како што се дава лектира, во класична смисла.
„МАРГИНА бр. 1“
(1994)
Проблемот на насловот на овој семинар е во арбитрарноста на оние што проценуваат што е “хендикепирано” а што не е, и поради тоа, свесен за опасноста од влегување во нови нивоа на арбитрирање, се обидов да ја растурам (со дување!) “материјалноста” на “нехендикепираната куќа”, нудејќи умножени холограмски фрагменти на еден текст кој е “децентриран холограмски дом” самиот на себе итн, некаков концепт на руски куклички, ви се нуди, почитувани “ѕидари” во мисија на создавање како постабилен така и послободен свет, што можеби е противречно, а можеби и не е.
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
Очигледно поддржувачите на генералот Стојан се имаа амбицирано и мобилизирано достојно да го прослават јубилејот на неговото доаѓање на власт, па на ѕидот имаше еден куп текстови кои што го глорификуваа ликот и делото на таткото на нацијата.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Во дневната, Павле го рецитираше текстот кој пред малку си го зацрта.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)
Неговата неинформираност се гледа од текстот кој што му е страшно конфузен и нејасен, тенденциозно напаѓа, а не знаеме од која причина и цел, зошто не само што не го познаваме, туку и никогаш сме немале како било контакт со него.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Ми паѓа на памет и примерот со Ана Каренина, за чија судбина велат дека од вашата страна споменатиот Толстој нашол инспирација во вистинскиот живот на ќерката на Пушкин.
„Човекот со четири часовници“
од Александар Прокопиев
(2003)
Го напишав текстот кој следи.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Нам Џун Пајк: Дневник 1.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Наскоро му се јавив на Пајк (чие дело, разговор, перформанси, секојдневно однесување не престанува наизменично да ме восхитува, шокира и понекогаш да ме преплашува) и му кажав дека ќе го направам она што го бара.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Попрво, она што тој го прави е земање примери од философските или метафизичките текстови кои што ја застапуваат присутноста, И покажување дека во извесна смисла тие се самоподривачки.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Еден метафизички текст застапува извесна форма на присутност, p.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Колку што ми е познато, тој не обезбедува општ аргумент против присутноста.
„МАРГИНА бр. 11-12“
(1995)
Работев врз неговата збирка Алкохоли, но и на француските текстови кои му ги испраќаше на својот албански пријател полиграфот Фаик Коница...
„Потрага по Елен Лејбовиц“
од Луан Старова
(2008)
На сличен начин, преведувањето може да се посматра како еден оживувачки оператор на diffѐrance, како еден нужен процес кој го искривува изворното значење додека истовремено открива една мрежа од текстови кои и ја овозможуват и ја спречуваат меѓујазичната комуникација.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Текстовите кои следуваат се одговори на моите две барања; едниот е напишан пред гостувањето, а другиот во текот на повратниот лет за Сан Франциско.
„МАРГИНА бр. 10“
(1997)
Неговото главно дело, Кралските коментари (1609, 1616), претставува, како што и насловот навестува, текст кој стратешки се сместува како секундарен, како коментар; Гарсиласо само сака да го исправи и дополни, вели, делото на шпанските историчари за царството на Инките.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Бидејќи го зборувал јазикот на таа област, Гарсиласо е во состојба да доведе во прашање добар дел од она што тие историчари го напишале, но тој тоа го прави секогаш инсистирајќи на секундарноста на своето дело.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)