тел (имн.) - и (сврз.)

Внимателно се измолкнува од постелата, го потсобира веленцето околу дечињата да не побегне топлината од нејзиното тело и оти во ќумбенцето нема ни спуза а ни потпала околу него, таа ова утро прва го прошетува своето големо тело до алето крај телот и до купот отпад од задната страна зградата.
„Исчезнување“ од Ташко Георгиевски (1998)
Ништо не може да ми избега. Ги поткревам теловите и се провирам ко смок, ко гуштерица.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Гробиштата се заградени со тел и имаат дрвени крстови.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)
Овде беше, клекната, облечена во невестинско руво и намирена со телои и сите зунзулиња што им ги редат на невестите (се мисли).
„Антица“ од Ристо Крле (1940)
Тие врват вака, го фрлаат оружјето, крај нас, а Французите оптегнуваат боцливи телови и прават логор.
„Пиреј“ од Петре М. Андреевски (1983)