телефон (имн.) - заѕвони (гл.)

Телефонот заѕвони. Секретарот му се обрати на Татко: - Неколку пати се јавува директорот на Институтот за национална историја.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Почна да набабрува како папунец, и токму кога го ладев под чешмата, телефонот зазвони.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
Бети, пак, премногу е уплашена за такво нешто. (Неговиот телефон заѕвонува) Да?
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Го камшикував Макс, но увидов дека не е тој.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Токму тогаш телефонот заѕвони и се јави мајка ми: - Здраво Ведан, што правиш? - ме праша.
„Јас - момчето молња“ од Јагода Михајловска Георгиева (1989)
Еден телефон заѕвони.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Ја грабна слушалката кога телефонот заѕвони по третпат. ***
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
А денес, кога телефонот заѕвони му го донесе здивот на минатото на уво, шепотејќи, потсетувајќи.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Извика, страшно извика. „НЕ!“ Телефонот заѕвони повторно.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)
Телефонот ЗАЅВОНИ. Потскокна и се наднесе уште повеќе, а столицата зад него падна.
„Лек против меланхолија“ од Реј Бредбери (1994)