Падна. Но телото и понатаму му мрдаше како да му поигрува на земјата.
„Животраг“
од Јован Стрезовски
(1995)
На тоа твое тело и од вреќа да го скроиш добро ќе изгледа, - дрдореше Роска.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ние сме во него и со телото и со душата.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)