темнина (имн.) - ги (зам.)

Зад темнината ги видовме браќата како прават плетенки од зборови и им објаснуваат на учениците како еден обичен словенски смртник може најбрзо да се искачи до зборот од зборот во најблискиот сон и од најблискиот во најдалечниот сон.
„Ситночекорка“ од Ристо Лазаров (2012)
Го зедов ќесето со чевлите, истрчав по улицата и во првата темнина ги фрлив.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Темнина ги прекри за час звездите како со завеса, а малку после пак закапа нивната светлина како ситен пролетен дождец.
„Бегалци“ од Јован Бошковски (1949)