Симон Наконтик, в темница уште повретенест, стоел над него, веќе чекал да биде повикан.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Лут мирис на мочка и на плесниво сено му удрил в лице. Се олабавил и го повикал најстариот.
„Тврдоглави“
од Славко Јаневски
(1990)
Темницата уште повеќе згусната од снежното тесто, му сокриваше сѐ пред очи.
„Кловнови и луѓе“
од Славко Јаневски
(1956)