Иако тогаш беше само тинејџер кој мисли дека за некои работи (а особено за музиката) знае сè, во неговиот профил имаше нешто многу посериозно.
„На пат кон Дамаск“
од Елизабета Баковска
(2006)
Паркетот во салата светеше како тинејџер кој претерал со гелот во петок навечер, и Александар го јадеше јанѕа дека ќе се лизне на измазнетите штички.
„Браќата на Александар“
од Константин Петровски
(2013)