Изгледа дека се спокојни само децата кои , по дебелиот снежен килим на софиските улици и паркови, без прекин се санкаат, се валкаат, прават снежни топки и со нив фрлаат по своите врсници.
„Патувања“
од Никола Кирков
(1982)
Но бргу се прибра и мирно одговори: - Ја барав таму топката и сум заспал.
„Било едно дете“
од Глигор Поповски
(1959)
Сепак, пред да заноќи се случи нешто чудно.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Откако ја изеде својата порција шпагети со сос од патлиџани, грашок и шампињони, од салветата што му беше приложена до чинијата направи десетина мали топки и со некаков ластик кој на кој знае кој начин се најде во близината, се обиде да го гаѓа својот пријател сликар, на што овој се навреди и побегна.
„МАРГИНА бр. 4-5“
(1994)
Баричките од двете страни на улицата. Отежнетата, изводенета топка и прикриеното негодување на децата кои ни помагаат да не го заборавиме бесмртниот фудбал на мали голчиња.
„Зошто мене ваков џигер“
од Јовица Ивановски
(1994)
Ногата на Дејв изгледаше лошо, болно, но не започна навистина да го боли дури откако следниот удирач, Лојд Уикс, кој работеше кај Дејв во погонот за житарици, ја тапна топката и таа ниско по земјата отиде до фрлачот, со што Дејв заглави на третата база и неговото чудесно лизгање се покажа како бесцелно.
„МАРГИНА бр. 34“
(1996)
„И нас нѐ заборави!“ - извикаа куцата Маза, коњчето, топките и коцките.
„Градинче“
од Бистрица Миркуловска
(1962)
Ја прифаќаат топката и фрлаат кон кошот. Веројатно имаат трема.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
Што дека ние си бевме скиснати. Тие победија.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)
И оние што навиваа за осмоодделенците се радуваа.
„Клучарчиња“
од Бистрица Миркуловска
(1992)