траг (имн.) - во (предл.)

Дамнешен пламен притулен во окото. Никогаш не догорува тој сончев траг во нас.
„Посегање по чудесното“ од Србо Ивановски (2008)
Гробиштата се селеа од еден крај на друг, автобуските линиии се менуваа преку ноќ, матичната служба си го затуруваше трагот во сѐ постари и позапустени згради - а човек мораше постојано да биде во тек со нештата.
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)