Тука од сите заборавено живееше едно мошне сиромашно семејство: старец и старица, со козле, децата одамна им беа на печалба, ни трага ни глас од нив со години.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Минуваа денови, седмици, месеци, но од одговорот на нашето писмо упатено до Ла Ринашенте, немаше ни трага ни глас.
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)