Имав трема пред сѐ поради одговорноста што лежеше врз мене.
„На пат со времето“
од Петре Наковски
(2010)
Помнењето е хазард
коцкање во кеш, сѐ или ништо
артикулација на митскиот образ
трема пред совршената форма
на праобразот, затоа запомнатото мами
колку и заборавеното!
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Ќе речат: си поминал одовде со иста трема пред да зачекориш по тенките скалила кон последниот прозорец (а сакаше само срцата на луѓето да ги ископаш од правта и да ги кажеш нивните тајни)***
„Посегање по чудесното“
од Србо Ивановски
(2008)