триаголник (имн.) - кој (зам.)

Како во некој чуден триаголник кој создава вакумирана позитивна енергија.
„Читај ми ги мислите“ од Ивана Иванова Канго (2012)
Ковчеџето беше од тврд материјал, дрво, обвиено со кожа; ќошињата зајакнати со метални триаголници кои блескаа на сонцето како златни; по рабовите од ковчеџето беа исковани нитни со широки капачиња кои исто така светкаа држејќи ја кожата оптегната и прицврстена, а и украсено делуваа - како златни ниски.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)