ум (имн.) - го (зам.)

И додека Јосиф силно возбуден,свеќата му игра во рацете, се обидува да изусти нешто, него илјада умишта го штрекаат.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Но, ете ја,стои - карпа пред јароста бурна; нејзиниот ум го зацврстиле молитви, кои идат од душата тмурна.
„Сердарот“ од Григор Прличев (1860)
Има и такви што умот го трујат и не треба да се чујат.
„Од дното на душата“ од Александра Велинова (2012)
Исти пароли, исти зборови, многу зборови, кои умот го хранат со верба и со омраза; исто и се исто и така катаден за да се врежи длабоко во свеста и тоа така за да се избрише потсвеста.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Тие се всушност ментални проститутки кои својот ум го продаваат на такозваната бизнис елита, а најчесто и за грст евриња како Енџиоа својот анус го нудат на Западот притоа шиткајќи све што е локално и од историска вредност.
„Двоглед“ од Горан Јанкуловски (2011)
Пашата недоумуваше: страста го гонеше веднаш да се спушти и да ја грабне, а умот го учеше: почекај да си ја заврши играта.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
И немојте ни за секунда да помислите да осудувате, зошто не ја знаете причината и приказната.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Умот го проектира и го рефлектира целиот свет и затоа светот и животот во мене и околу мене и во моите очи е секогаш поразличен од сите други.
„Жонглирање со животот во слободен пад“ од Сара Трајковска (2012)
Се разбира потврди Татко, но најмногу на ум го имал својот мајчин албански јазик чиј реформатор бил, ја употребил првата латинска азбука, која ќе биде конечно прифатена како конечна албанска азбука на Конгресот во Битола во 1908 година.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И додека оној истиот Петар мислеше дека волјата на Учителот е сосема да се посветат на ширењето на Радосната Вест и да живеат од она што им го даваат следбениците нивни, тој секогаш на ум го имаше татка си и неговите поуки.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Но, можи дека е најмала и најразгалена, а и знај дека му е миленичка на татко, па му кажва директно шо мисли и со то од ум го вади.
„Белиот јоргован“ од Хајди Елзесер (2012)
- Со нашите раце и со умот го создаваме и доброто и злото.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мајка ти веројатно мислела на тоа - рече Даскалов.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Но штом татко ќе ги спомнеше козите, тој сиот ум го напрегнуваше да го разбере што подобро.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
И после, дедо му не е лош човек, го натерале и малку умот го лаже, но се ќе си дојде на местото ако го тргнат од патот Лумана.
„Луман арамијата“ од Мето Јовановски (1954)