Може и обратно, се разбира – секоја умирачка во Венеција да се смета за нов почеток.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
И при умирачки во семејството не го нарушуваше толку движењето, изразот.
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Се случува бегството во слободата под фустаните на калуѓерките понекогаш да е свечено доближување до смртта, та дури за секој нов почеток во Венеција се вели дека е одново доближување со смртта.
„Светилничар“
од Ристо Лазаров
(2013)
Беше тоа првата умирачка во семејството на оваа страна од границата. Ние останавме посиромашни за една вечност...
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)