умор (имн.) - и (сврз.)

Добра ноќ, изговараат по него главите на сојовите кои живеат и работат кај него, на неговиот имот, и поздравувајќи се меѓу себе и со Васила Митрески, тој останува пред Северна порта за да ја затвори, си одат дома си, капнат а и од умор и јадосани.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Често му доаѓаат вакви штурости. Тоа е сѐ од умор и раздразнетост.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Бербата траеше долго. Рацете на берачите им скапуваа, очите им потемнуваа како маслинките, од умор и неспиење.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)
На Арсо му олесна - мирен умор и задоволство проструи во неговото тело.
„Пустина“ од Ѓорѓи Абаџиев (1961)
Слегов во полето по умори и гори по талкање низ облаци по занеси и призраци пусти стапките топли ги барам на тие далечни зори штом идеа зарудени од шамаците густи.
„Липа“ од Матеја Матевски (1980)
Но, сето тоа сепак носи умор и човек огладнува.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)