упад (имн.) - во (предл.)

Сѐ до неговото загинување во бојот со влашката војска, во 1395 година, кај местото Ровина, Турците вршеа само повремени упади во Марковото вазално кралство, го ограбуваа и го одведуваа населението во ропство, но кога кралството остана сосема небрането, тие презедоа напад и врз него.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Како да доаѓа времето во кое ќе се направи експлицитна дистинкција помеѓу она што е потребно како театарска естетика (вонинституционално миље) и партискиот упад во системот кој би требало да лиферува просечност.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Градејќи сопствен критички суд за театарот и театарската уметност, тој верува дека дошло времето во кое ќе може да се направи „експлицитна дистинкција помеѓу она што е потребно како театарска естетика (во институционално милје) и партискиот упад во системот кој би требало да лиферува просечност“.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Поголемиот дек од Вардарска Македонија ѝ беше доделен на Бугарија, како земја која дозволила нацистичка Германија од нејзина територија да изврши упад во Кралството Југославија.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Бугарските окупациони единици влегле во Македонија на 19 април 1941 година.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Како и кај браќата Чепмен аналниот секс се покажува како крајна инстанца на нагонот, најзабранета можност, врзана за десадовски и батајевски фантазии.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Сликата Doggy (1994) пак нè враќа на аналниот секс како лајтмотив на овој текст, бидејќи се покажува дека цртежот на анус всушност е самиот пунктум на сликата (во една бартовска смисла), односно точка од која нашиот поглед влегува во сликата.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
На пример, ми падна в очи дека Катерина не седеше во скутот на Мирко Бунде; беше расположена на софата; но навистина го беше навлекла на колковите спомнатото крпче од здолниште кое во најдобар случај можеше да прекрие само четириесетина сантиметри од оној предел помеѓу нејзините колена и делот на слабините од каде скапоценоста, нејзиното папоче, што не смееше толку лесно и неодговорно да се раздава на туѓите погледи, срамежливо наѕирнуваше како роза или како око.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Бидејќи (најпосле морам да признаам) при упадот во собата на заговорниците нивната збунетост оставаше поинаков впечаток, од оној, видениот низ затворената врата.
„Летот на Загорка Пеперутката“ од Србо Ивановски (2005)
Мајка ми од првите козари што ги виде дозна оти не е фатен ниту еден козар и дека немало упади во куќите.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)