уста (имн.) - за (предл.)

Кога во живеачката надоаѓа сиромаштијата широко зинуваат устите за мали залаци и погледите на луѓето папсуваат како оној на селанката од Пустец од чиј врзоп денеска никој не купи ништо - барем едно сунѓерче за миење садови, едно шише маслинов зејтин, една паста за бричење.
„Светилничар“ од Ристо Лазаров (2013)
Така изѕемнат, одвај отворив уста за да го прашам игуменот каде води онаа врата наспроти собата каде што седевме ние.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Имаше и мали и големи детски усти за хранење.
„Тврдина од пепел“ од Луан Старова (2002)
Дувнуваше со устата за да ја исчисти.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)