утро (имн.) - сѐ (зам.)

Но едно утро сѐ се разјасни, кога почнаа да влегуваат пописните комисии во куќите што имаа кози.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Утрово сѐ е бело. Природата како да се облекла за некаква тиха, бела свеченост.
„Билјана“ од Глигор Поповски (1972)