учител (имн.) - во (предл.)

Прв го започна разговорот Даме Груев.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Ги зеде уште кога беше учител во Солун. Потпиши ми за оправдание кај мудурот.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Учителска школа завршил во Скопје, а подолго време работел како учител во Битола и Скопје (тој е еден од првите учители што децата ги учел на македонски јазик во уште недоослободената татковина).
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Тоа беше новиот учител во Ново Село, Гоце Делчев.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Николески е автор на стихозбирката „Македонче“, објавена 1946 година со која беа поставени темелите на современата македонска литература за најмладите.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
За две лири мудурот е во состојба низ покривот да те пушти да влезеш.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Во уверување, кое го изнесува во предговорот на Трактатот, дека во суштина успеал да ги реши проблемите со кои тоа дело се занимава, Витгенштајн прекинува да работи на философијата извесен период, вработувајќи се како учител во основно училиште.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Покрај краткиот есеј со наслов „Некои забелешки за логичката форма”, кој се појавува во Дополнителните расправи на аристотеловското друштво во 1929 година, тоа било единственото филозофско дело кое Витгенштајн го објавил во текот на неговиот живот.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Го напуштил Кембриџ во 1936 година и осумнаесет месеци бил приватен учител во британска фамилија на грчкиот остров Крф.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Павле беше најмладиот учител во околијата.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Поштарот извади од чантата мал долгунест плик за синот на Димитар Никола, учител во пензија, дооден болникав старец.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Така, во едно писмо од Иван Сапунаров (од Костурско, бивш студент во С.Петербуршката духовна академија, еден од основачите на ТМОК и негов прв претседател, потоа учител во Солун и член на ЦК на ТМОРО, задолжен да кореспондира со кружоците во Русија) од Солун од 15.12.1902 год.. одговарајќи му на претседателот на ТМОК Христо Шалдев, меѓу другото пишува:
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ни велиш оти си дошол кај нас со љубов и со чисто срце да ни проповедаш за Радосната Вест, како апостол на Христа, најблизок до Учителот во зборовите и во делата свои.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Во 1857-та, во пролетта, на Максимово навалување и на навалување на главите на сојовите Јосиф се прифати да биде прв учител во Потковицата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Тогаш Димитар Зојчев се насмеал, ја затворил тетратката, ја оставил на масата и станал: се прешетал низ канецларијата, потоа застанал пред Ристета, му ја ставил раката на рамо и му рекол: Во времето кô се ѕидаше црквата, во 1895 година, јас бев учител во Потковицата и го водев списокот на сите кои даваа пари за ѕидање на црквата.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Бев учител во Солун, меѓу нашите луѓе го ширев нашето славјанско писмо, но сега бегам оттаму, Фанариотите ме наклеветија дека сум ги бунтувал луѓето против султанот.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
На повик на Франц Марк 1913 настапува на изложбата на „Синиот јавач” во Берлин. 1914 подготвува модели на возови за индустриско производство на играчки. 1918 ги прави првите дрворези, се запознава со Валтер Гропиус и станува прв учител во новиот Баухаус; првиот манифест на школата Баухаус го содржи неговиот дрворез Катедрала на социјализмот.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Тогашниот учител во селото, кој исто така самоучки се занимаваше со науката, гледаше дека Мил е бистар, љубопитен и надарен, го засака и почесто го викаше во својата лабораторија во училиштето да му помага.
„Јанsа“ од Јован Стрезовски (1986)
Лири настапува како полн со моќ, динамичен учител во најчистото значење на зборот: додека предава, се препушта, и понатаму го прима новото и учи.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
По излегувањето од болница Стамен окуца, го демобилисаа и стана учител во селото.
„Злодобро“ од Јован Стрезовски (1990)
Ванчо Николески е поет кој е роден на село, живее на село, работи како учител во многу наши села и како син на нашето село, тој во своите творби најмногу го одразува нашето село, пишувајќи за него топло и непосредно.
„Мое село“ од Ванчо Николески (1950)
Како учител во Струмичко, Пехчевско и Малешевско, бил и реонски раководител во делови преку кои врвеле каналите на Организацијата.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Во тоа му помогнал неговиот сограѓанин и пријател Георги Манасов, учител во ќустендилско, кој се согласил пасошот да биде издаден на негово име.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Иван и главниот учител во Кратово Вл. Каранфилов (од Прилеп) биле раководители на Реонскиот комитет и без тешкотии, преку каналите на Организацијата, Павела го префрлиле на бугарска територија.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Гемиџиите, веројатно со цел да ја прошират својата дејност и во другите градови во Македонија, користејќи ја врската со Делчев и Организацијата, поднеле молба со барање некои од нив да бидат назначени за учители во Штип и во Струмица, но не успеале.
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)
Александров во 1902/1903 учебна година бил учител во Кочани и член на месното раководство на Организацијата (?).
„Солунските атентати 1903“ од Крсте Битоски (2003)