фабрика (имн.) - за (предл.)

Тој 21-на година работеше на позиција машинобравар на одржување, а после неговото вклучување во штрајкот од 2008-та, како што истакнува, е „награден“ и распределен на нова работна позиција, ложач на парен котел во РЕ Енергана.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
208 Ф. И. против Фабрика за производство на апарати за домаќинство Спор за обесштетување поради повреда на работно место 1 Ad vim maiorem vel ad causus fortuitus non tenetur quis, nisi sua culpa intervenerit За случаите на ‘виша сила’ никој не треба да одговара, освен кога зад неа се крие нечија вина! (Ulpianus)
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Кога причината за повторување на постапката се однесува исклучително на постапката пред повисокиот суд, судијата поединец, односно претседателот на советот на првостепениот суд по одржаното рочиште за расправање за предлогот за повторување на постапката ќе го достави предметот до тој повисок суд заради донесување одлука (чл. 399, ст.1 од ЗПП).
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Работничката Ф.И. (сега 37-годишна) – која, по нејзино барање, сакаше да остане анонимна, работеше и сѐ уште работи во фабрика за производство на неелектрични апарати за домаќинство, со договор на неопределено време од 1995 година, односно 11 години пред да настане спорот со нејзиниот конкретен работодавач.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Фабриката за шеќер денес е акционерско друштво во приватна сопственост на странски газди од соседството, кое делува во рамките на прехранбената индустрија и моментално брои околу 150 вработени.
„Работни спорови - Позитивни примери од судската пракса“ од Димитар Апасиев (2011)
Со тие пари отворив фабрики за специјани автобуси и воведов компјутеризиран јавен сообраќај во целата Република.
„Балканска книга на умрените“ од Мето Јовановски (1992)
Велеше дека ќе биде задоволен ако пак заработи во фабриката за целулоза, на она негово старо место, на редење дрва.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Од разговорот разбрав дека тројцата биле од едно село и дека сите работеле во една фабрика за гуми во Ахен. Се враќаа дома.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
А со нив и големите фабрики за производство на разновидни оранжерии.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Неговата жена работи во една фабрика за сувомеснати производи.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Првата моја работа беше во една фабрика за конзерви, правевме конзерви.
„Невестата на доселеникот“ од Стојан Христов (2010)
Мислевте дека кај плодовите на овошките најпрвин корупката ќе се развие а дури потоа таа корупка се исполнува со сокови?“
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Еднаш, кога се крена нејасна врева против младиот директор на фабриката за женска конфекција Нетковски, кој во многу модели храбро го истакнуваше разголувањето, таа низ насмевка забележа: „А што очекувавте вие?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Мене навистина ме збунуваат нејзините чудни размислувања и изместените констатации.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Набргу се преселил во главниот град, и го вложил капиталот во фабрика за чоколадо, бонбони и вафли.
„Слово за змијата“ од Александар Прокопиев (1992)
- Од таму дојдовте тука да барате фабрика за цигари?
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
- Човекот вели дека тука некаде имало фабрика за цигари, ама точно не знае каде се наоѓа.
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Томо се вработи во фабриката за профилни цевки, а на Рада и се исполни нејзиниот животен сон.
„Последната алка“ од Стојан Арсиќ (2013)
Сите тројца беа осомничени, а во Потковицата тоа секој го знаеше, дека соработуваат со комунистите во Прилеп: собираа пари, обувки, облека, храна и оружје за партизаните, но зашто не можеше ништо да им се докаже, односно зашто имаше кој да го заштитува Ѓорета, деленицата нивни, Божин Дамчески Штркот, кој таму, во Софија имаше своја фабрика за шеќер и врски со дворот, секогаш кога ќе ги затвореа по неколку дена ги пуштаа, а тие, предводени од Ѓорета, пак си ја продолжуваа старата работа.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Вака, со бомбата, изнашле начин како да се ослободат од тројцата наеднаш, но мажите и сите жители на Потковицата отворено се побунија.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Човечката гадина, човечкиот накот студентот тукушто ги беше засакал: сѐ уште го плашеа луѓето што ги познаваше, нивната љубов, работата во фабрика за надница и леб му се чинеа нечовечки.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Вилата на Ниротакис беше во непосредна близина на неговата фабрика за текстил во Дренок; по неколку метра од оградата на фабриката требаше да се мине стилизираниот железен мост преку реката и веднаш, на аголот од левата страна на мостот, се простираше убавото здание среде густ овоштарник обрабен по страните со два реда лозници.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
На периферијата од градот, северозападно од Метрополата, во Дренок, Ниротакис имаше фабрика за текстил (таа беше специјализиран оддел што ги опслужуваше неговите фабрики во Пробиштип и Виница), а Авни својот бизнис го тераше во златарата “Карат”, впечатлива по мермерната фасада, во непосредна близина на фонтаната “Ангел”, во центарот на Старата чаршија.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
По Порто Рико секогаш кога пијам коктел барам мохито, но никаде не е толку префинет како тој што го дегустиравме во фабриката за рум Бакарди во Порто Рико.
„Седум години“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2012)
Само еднаш се осмели, на еден помлад референт за вработување, во фабриката за чевли, да му свика: - Јас не дојдов да те прашам како да си го редам личниот живот, туку да барам работа.
„Омраза - длабоко“ од Драгица Најческа (1998)
Дали манастирските одаи понекогаш стануваат Фабрики за свежи сонови Од коишто како што некој беше рекол Будењето е еднакво на умирање?
„Сонот на коалата“ од Ристо Лазаров (2009)
Јас живеам во фабрика. Фабрика за производство на соништа.
„Бед инглиш“ од Дарко Митревски (2008)
Татко му, некој сапунџија, имал фабрика за сапун, го пратил во Париз за да учи за лекар, ама кога му кажале оти син му по дипломирањето отишол во Шпанија, се откажал од него преку весник. Пезевенк човек. Пфу!
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Од источната страна - фабрика за кожи и цигари, од северната убаво широко џаде, од обете страни и парк – само ружи.
„Постела на чемерните“ од Петре Наковски (1985)
Џабе се трудеше и земаше квасец, пак не му беше подобро.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Мајка ми беше многу растревожена што беше таков исфрлан...
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Бев отишол, да се понудам, дури до Антони... во една фабрика за тапети.
„МАРГИНА бр. 21“ (1995)
Дедо Мраз со санка и шишенце КОКА*КОЛА еквилибрираше по падините на покривот и се цедеше во длабочините на олуците и по рабовите на оџаците плашејќи се да не се стопи како дебела илузија додека во подножјето на елката од пластика и трепкалки ги паркираше шарените пакетчиња од фабриката за евтини чоколада вафли и бомбони небаре е нејзин трговски патник а не црвен исполнувач на желби ***
„Три напред три назад“ од Јовица Ивановски (2004)
Секретарка на директорот на фабриката за машински делови!
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Таа му била секретарка или кој знае што лајно таму во Охрид на директорот на некоја фабрика за машински делови. Ама знаеш каква џадија... И сега косата ми станува...
„Продавница за љубопитните“ од Мето Јовановски (2003)
Пелагија за да не ѝ овозможи на Пена да оди понатаму и за да не стигне до оној црн ден што ѝ ја има зацрнато животта на момата, се сврте кон Танаско за да го распрашува каква му е работата во фабриката за конзерви.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Утрото свежо, калдрмата измиена, црната прав што тука се таложи од оџакот на фабриката за конзерви ја нема ни покрај големите и долги бели камења што ја делат калдрмата од другиот простор, а сонцето веќе убаво отскокнато во сината срча на небото го ослабнал топлиот здив и тие убаво се чувствуваат додека ја совладуваат Ѓуро Ѓоновиќ.
„Црна билка“ од Ташко Георгиевски (2006)
Нѐ построија во четири реда и нѐ одведоа во една фабрика за обработка на рудата сљуда.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)