Издржи го засркнувачкото голтање
на фалусот на смислата
лизгавото освојување на бескрајот
во овој мал дел од времето во кое
смртта се лечи од комплекс на ниска вредност
и се докажува врз јазичето на живите
и кога затвора
и кога отвора.
„Ерато“
од Катица Ќулавкова
(2008)
Додека ја набиваше, често само откопчувајќи го шлицот, го мразеше а не можеше без тој злоболен фалус на очувов, испрчен на телото на поетот.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)