филозоф (имн.) - ја (зам.)

Филозофот ја собираше водата од карпата, правеше кал и потем, од калта сочинуваше плочки меки; потем се качуваше во кошницата што беше висната над бездната; од кошницата, исправен, на прсти од нозете истегнат, со прсти од рацете сосема испружени, со крајни сили ги лепеше калните плочки врз првиот ред и добиваше отисок од сочинението.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Филозофот ја држеше свеќата, напред, по него Лествичникот, и на крајот јас.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Нејзината загадочна форма, која многумина научници и филозофи ја толкуваат, е уште почудесна.
„Мудрецот“ од Радојка Трајанова (2008)
Филозофот ја држеше свеќата и гледаше во чудниот, ситен краснопис на отец Мида.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)