Јорн и Алешински, на пример, користеа детски дела работејќи на своите прочуени фрески кои ги красеа ѕидовите на куќата што сите од групата ја делеа летото 1949. во Брегнерод, во близина на Копенхаген.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
МИХАЈЛО: Те вика! (Одеднаш ги губи крилата. Султана се враќа назад зад фреската која се затвора, златната позадина се крева горе, сцената е иста како на почетокот.)
„Одбрани драми“
од Горан Стефановски
(2008)
Тоа ни најмалку не значи дека тие сакаа да бидат „наивци”.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
Таа навистина личеше на фреска која чекори, лика слезена од ѕидот, од малтерот.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)
Сѐ повеќе и повеќе заличувала на фреска која оди, исчадена и потемнета од времето, од годините.
„Захариј и други раскази“
од Михаил Ренџов
(2004)