хебла (имн.) - да (сврз.)

Откако сѐ провртеа и, бидејќи беше зима, немаше баби на клупи на видик, похрабрите правејќи бучава, божем се работи за најлегално влегување во стан, се обидоа со хебла да го избијат цилиндарот, а не одеше лесно, па нервозниот ја скрши вратата со клоца.
„И ѓаволот чита пРада“ од Рада Петрушева (2013)
Се собра народ. Зема со хебла да ги отвора вратите. Жив се усрав.
„Буре барут“ од Дејан Дуковски (1994)