Заедно со странецот прочитаа кој хотел беше запишан во писмото.
„Омраза - длабоко“
од Драгица Најческа
(1998)
Акумулаторот се испразни и автомобилот не сакаше да запали, на враќање дома домофонот не сакаше да заѕвони, клучот не отклучуваше, па, барајќи преноќиште, дознав дека хотелите беа преполни и сите хотелски соби беа издадени.
„И ѓаволот чита пРада“
од Рада Петрушева
(2013)
Не се покајав, зошто плажата од хотелот беше прекрасно место со многу бистра вода за пливање и чиста и мирна плажа.
„Знаеш ли да љубиш“
од Ивана Иванова Канго
(2013)
Влезот на хотелот беше окупиран од постари момци кои како волци го демнеа „пленот“ - кој дефилираше пред нивните очи.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)