цвеќе (имн.) - ми (зам.)

Ги подава вака нагоре, ко киска цвеќе ми идат.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Мене, да простиш, сето ова време цвеќињата ми шетаат по умот. Оние, горе, во дворот.
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)
И само црвени цвеќиња ми идат во умот и сѐ ми се гледа црвено.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)