На партиските стратези на развојот во градот им стануваше сѐ појасно дека козарите неповратно се оддалечуваат од глобалната директива наложена од федералниот центар – по секоја цена во првата петолетка на развојот да станат дел на работничката класа. ***
„Времето на козите“
од Луан Старова
(1993)
Но, јас навистина имам „идентитет”, којшто има висока цена во нашата култура.
„МАРГИНА бр. 22“
(1995)
Зар имаат тие цена во овие времиња?
„Ервехе“
од Луан Старова
(2006)