Црвот на сомнежот беше скриен во него.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Ќе го истисне црвот на стравот, ама ќе остане обеспокојувачката мисла во врска со ненадејното појавување на Костадина кое како да е толку реално што мислиш може да крене стап за да мава по него.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)
Добро е додека нѐ гризе црвот на сомнежот.
„Зборот во тесен чевел“
од Вероника Костадинова
(2012)
Хармонијата која владееше, сепак, ја разбиваше црвот на јадот што и кај овој човек оставил јасна трага.
„Последната алка“
од Стојан Арсиќ
(2013)
Клетви и пцовки се вртат околу црвот на стравот со надеж дека ќе може да го завие или истисне од себе за да направи пат да се појави тој непрокопсаник, нејзиниот Костадин.
„Исчезнување“
од Ташко Георгиевски
(1998)