цут (имн.) - кој (зам.)

Миризбата на првите јоргованови цутови која допираше до бреговите на самото Езеро, потем неколкуте стракови анамска рака, чии жолти цутови ја враќаа во младоста, будеа во неа силен копнеж по минатото, по своите заминати, далеку, засекогаш.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Имаше срце и душа да ги прифати нашите страдања, да не смири, останата сама крај татковите книги и најубавите цутови кои ги одгледуваше во својот балкон-градина.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)