Поп Ристе ја остави дома поповската шапка, тури црвен фес на главата, се наметна со ќулката од сакмата; и тој ја јавна својата маска и го фати Топли Дол, та не оди ни саат, дотрча до турските шатори под Маково во ливадите.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)
Тој час влезе Кејтен изврнат како лилјак.
„Големата вода“
од Живко Чинго
(1984)
По половина час влегов кај доктор Ференц.
„Постела на чемерните“
од Петре Наковски
(1985)
Кога по половина час влегоа во собата, врапчето го немаше.
„Раскази за деца“
од Драгица Најческа
(1979)
Коџабашијата Митре, забраден со бела марама, небарем заб го боли, ја јавна маската и ја бодна долу Скаклевите воденици, ја прејде Црна баш каде што прејдоа четниците вчера вечер и за неполни два часа влезе во Старавина — никој да не го забележи.
„Толе Паша“
од Стале Попов
(1976)