час (имн.) - бестелесен (прид.)

Светлина таква никогаш немам видено, дури ни кога сум го призивал Бога, во часови бестелесни, бесчулни.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Имаше во таа насмевка потсмев; јас тоа добро го знаев, оти во една прилика му се исповедав на отец Пелазгиј дека сум слушнал небесна музика во храмот, додека сум го призивал Бога, во часови бестелесни и бесчулни.
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)