Но Татко, од прозорецот на својата нова работна просторија, го забележа како се оддалечува од Архивот гледајќи час напред час назад, небаре ќе го здогледа својот пријател.
„Тврдина од пепел“
од Луан Старова
(2002)
Му подавам рака и пуштам глас, тивок зов од овој час назад, кон неговото одминато време.
„Бунар“
од Димитар Башевски
(2001)
Бајонетот натакнат на пушката се наклонува час напред час назад во ритамот на чекорењето, одблеснува сонцето во него и стражарското лице, зажарено од залезот.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)