човек (имн.) - почне (гл.)

За да заработи за живот, човекот почна да прави цртежи со перо и секогаш ист туш направен од притоката на една австралиска река која самиот тој си ја измисли.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
И луѓето почнаа да молат за в нужник.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)
Така ги сфатив или протолкував покретите со кои се чинеше дека се придвижува кон мене иако не беше сторил ниту еден чекор).
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
- Кога? Каде се случи тоа? - прашуваше тој речиси задишан.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Кога го слушна последниов мој исказ ми се причини дека човекот почна да трча.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Во еден час сета вода и сиот брег почнаа да пламтат, зелено, сино - со глас на човек почна да нѐ довикуваат, да нѐ мамат.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Наместо да се бави со сметање човекот почна да врши структурални анализи на космосот од бројки.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Но ако човек почне да се грижи за овие смешни мали недостатоци, каква цена има потоа Ламус!
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
„Дојдоа луѓето и го одведоа“. Кога го рекол ова градскот човек почнал да се смее.
„Желките од рајската градина“ од Србо Ивановски (2010)