човек (имн.) - всушност (мод.)

Нешто слично, во еден утописки преглед, рече и Теодор В. Адорно: „треба да се прават нешта, за коишто човекот всушност и не знае што се“.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Човекот всушност беше паднал на коленици на подот, со кренати составени раце.
„1984“ од Џорџ Орвел (1998)