шега (имн.) - на (предл.)

— Разговорот постепено стапуваше од шега на вистина.
„Крпен живот“ од Стале Попов (1953)
На секоја кривина нешто отпаѓа од колата, а кога и рачката од прозорецот ќе му остане во рака, негативецот револтирано вреска: „Да ги ебам странскиве коли!“
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Сепак, постојат ситуации кога производот во филмот може да се најде со негативни конотации.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тоа може да биде привидна негативност, како некаква доброќудна шега на сметка на производот, што на крајот може да испадне и позитивна реклама што се однесува до продажбата, но може да се случи и производот едноставно да биде „покопан“ преку порака од филмот.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Таквите деца уште за долго време, па и кога ќе се облечат сосем во градско, не можат да се ослободат од некаква селанска тронтавост, неизвештеност, и им служат за шега на граѓанчињата.
„Послание“ од Блаже Конески (2008)
Пред шест дена тие тргнаа во напад бодри, сигурни, најадени и напиени и додека не стигнаа на дофат на куршумот, се корнеа од смеа, раскажувајќи си шеги на сметка на грчките бандити и славомакедонските комунистички банди.
„Големата удолница“ од Петре Наковски (2014)
Шегата на страна, но модриот патлиџан нема само гастрономска туку и цивилизациска вредност, посебно за медитеранските народи.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во Западна, но и во Источна Европа долго време бил непознат овој плод, но неговото распространување најмногу се должи на ширењето на Османската Империја во Азија, Африка и Европа.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Сакав да направам една шега на сметка нивна.
„Парите се отепувачка“ од Ристо Крле (1938)
Имав многу причини да бидам задоволна поради неговото заминување.
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Нема нервози, нема караници, нема кој да ми влегува без дозвола во собата, сѐ ќе ми биде на свое место, нема кој да ги зафркава моите другарки кои понекогаш мака мачат со шегите на брат ми, а понекоја од нив дури се срами да доаѓа кај мене дома зашто е тој „од големите”, а ние сме „од малите”...
„Игбал, мојата тајна“ од Јагода Михајловска Георгиева (2000)
Сега гледаше во календарчето и мислеше на една шега на стрико Дуко: „Зарем е потребно да се знае секогаш кој ден е; зарем не може да не се погоди, да се згреши за неколку дена, чудо големо.
„Белата долина“ од Симон Дракул (1962)
Вториот глас, овој пат ќе го премолчам. Беше толку злонамерен што веднаш решив да го тргнам од умот.
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
Нели, чудна шега на оној што ми шепотеше во увото?
„Синот“ од Србо Ивановски (2006)
И не само тоа. На очи се подбиваат шега на сите нас – муслиманите – дури се фалат дека не сме можеле да ги налегнеме нив како другата раја – заврши Селим со своето раскажување за слободните Мариовци.
„Калеш Анѓа“ од Стале Попов (1958)
Бистар и природно умен, Чанга лесно ги научи „малкуте букви”, како што му велеше на шега на татка ми.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Чанга скришум, преку своите верни козари, им испраќаше на функционерите млеко, сирење, така што речи­си сите ги имаше „в рака”, како што самиот му рече еднаш во шега на татка.
„Времето на козите“ од Луан Старова (1993)
Дури и си помислив: Шегата на страна ама ова чудовиште не е шега, би можело и да нѐ сомеле!
„Жената на белогардеецот“ од Србо Ивановски (2001)