Ќе живее низ другите, низ нивната жед, опседнатост и занес или низ нивните страдања...во неговите златни орелски канџи и белокоста на лавот здружена со ѓаволот и светецот.
„Слово за змијата“
од Александар Прокопиев
(1992)
И само еден чекор оддалечи се од ѓаволот и записот таен станува невидлив; и врати се пак кај него, и пак ќе го видиш!
„Папокот на светот“
од Венко Андоновски
(2000)
Нека пукнат ѓаволите и боговите, јас ќе ги надмудрам.
„Пустина“
од Ѓорѓи Абаџиев
(1961)
А комунист и господ, како ѓавол и темјан.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Можеби помисли дека ќе му биде многу полесно да се искачи отпрвин правугоре, а после да тргне напресрека во една права линија кон таму, бидејќи вака прекутрупа снегот се лизгаше како ѓаволот и тој честопати мораше да оди на сите четири.
„Белата долина“
од Симон Дракул
(1962)
-Ѓавол и пол ќе излезе, плус тоа може апсана да одиме двајцата!
„Мудрецот“
од Радојка Трајанова
(2008)
Го надушиле ѓаволите и кога еден ден, додека си молчеше затаен во сламата, некој како гром од ведро небо туку му свика: - Јатак!
„Луман арамијата“
од Мето Јовановски
(1954)
Првин и кај ними нема, а и да го најш ѓаол и пол кошта! Срамота!“
„МАРГИНА бр. 29-31“
(1996)
А и не е срамота да се браниш од ѓаволот и од болестите. „Умно е само она што е и корисно за тебе, за куќата“ , велеше Лазор Ночески.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Нашиот очај само го куражи ѓаволот и непријателот.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Да се мисли со сопствена глава е ерес, предавство, бласфемија. Само ѓаволот и сатаната го практикуваат.
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)
Креативното мислење, „залагањето за нешто“, станува капитален криминал. Важи правилото „Пет лични грешки и исфрлен си“, за стотици илјади okno.mk | Margina #32-33 [1996] 28
„МАРГИНА бр. 32-33“
(1996)