Тој ѓердан неколкупати го имав држано и во рацете.
„Синот“
од Србо Ивановски
(2006)
А замислете си, таа лесно препознатлива скапоценост од мојот спомен, наеднаш, во едно обично работно утро го забележав на вратот на Деса, секретарката на другарот Ѓурчин.