Ѕвездата јасно ми пее дека од иста библиска клетка сме создадени овој век, ова море и јас.
„Ненасловена“
од Анте Поповски
(1988)
Во 1963-та година Мишел Енон, францускиот астроном што работеше во Принстон (голема погодност: американски компјутер!), заедно со мошне способниот студент Карл Хејлс, направи значаен пробој откако некои од тополошките идеи на Поенкаре ги примени за пресметување на движењето на ѕвездите во галаксиите, каде што орбитите на ѕвездите јасно покажувале премин од правилно во хаотично движење. okno.mk | Margina #26-28 [1995] 86 Овие формули на Енон од тогаш се користат како парадигма за хаотичното движење во Њутновската механика.
„МАРГИНА бр. 26-28“
(1996)