Чесно е тоа, рече Аларах: колку погуста нива - толку побогата жетва...
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)
И навистина: само по неколку дена Рим прилегаше на една бесконечна клада. Останаа само неколку коњи на Аларах и песната на неговите варвари дури беа живи: Високо црно ѕвоно скриено во заборавот! ***
„Две тишини“
од Анте Поповски
(2003)