јазик (имн.) - во (предл.)

Затоа е разбирливо значењето на пронаоѓањето на консонантно-силабичкиот систем на писмо, со што започнува нова етапа во развитокот на писмото и се подготвува почвата за формирање на квалитативно нов систем на писмо, алфабетот. 88 okno.mk
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Во создавањето на грчкиот алфабет по пат на прилагодување на феникискиот систем на писмо кон грчкиот јазик во целост е сочувана парадигматиката на протосемитскиот систем, при што под парадигматика го подразбираме редоследот на графемите, нивната бројност и нивните меѓусебни односи во рамките на дадениот систем на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Веќе поучен од претходните искуства - например, од успешната Хазарска мисија, Константин темелно се подготвува и за оваа, ја создава првата словенска азбука според постоечката грчка, преведува неопходни богослужбени книги и заминува во Моравија.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Тоа е Грета. Преку сликата оди натпис: 3. Септември 1995.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Фонолошкиот систем на писмо графички ги фиксира само фонемските единици на јазикот и не води грижа за варијантите на фонемите, без оглед на нивните фонетски разлики.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Престојот во Моравија долг околу три и пол години за Константин и за брат му Методиј се претвора во победа над мислењето за тројазичноста на Богослужбата, со воведување на словенски јазик во Црквата и со постојани спорови со месниот клер, кој неуморно ги попречува браќата во нивната дејност.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Додека зборува девојката се гледа во џебно огледалце и повремено го плази јазикот во кој има прободено минѓуша.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Компаративното изучување на разните стари алфабетски системи на писмо ја реконструира типологијата на настанокот на писмото и дава општа слика на процесот на создавањето на алфабетскиот систем на писмо врз основа на систем на писмо- прототип, што е земен за пример и што служи како модел за новосоздаденото писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Фонолошкото писмо претставува вештачки запис на звучната слика на јазикот во термини на фонолошките, фонемни единици на јазикот.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Првата и основна етапа на овој процес, јасно е, прет­ставува расчленувањето на фонетската страна на јазикот во одделни фонетски единици, кои би требало да бидат изразени со особени графички симболи на писмо.
„МАРГИНА бр. 37“ (1997)
Николески е автор на стихозбирката „Македонче“, објавена 1946 година со која беа поставени темелите на современата македонска литература за најмладите.
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Учителска школа завршил во Скопје, а подолго време работел како учител во Битола и Скопје (тој е еден од првите учители што децата ги учел на македонски јазик во уште недоослободената татковина).
„Гоце Делчев“ од Ванчо Николески (1964)
Според тоа, тој не би можел да биде корисник на јазик во ниедна смисла.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Тој не може да започне а кога и per impossibile би можел не е во состојба да продолжи.
„МАРГИНА бр. 15-16“ (1995)
Паскал ми покажа два научни труда, објавени на англиски и француски јазик во светски списанија за астрофизика, а потоа и повеќе писма од неколку познати опсеравтории во светот, меѓу кои и од Кримската опсераваторија, кои го канат да ги посети и да мине таму на работа, за размена на опити.
„Патувања“ од Никола Кирков (1982)
Тоа е код што ги пресликува фонемите од говорните јазици во визуелни знаци и допушта овие знаци да бидат вдлабени во тврди објекти.
„МАРГИНА бр. 35“ (1997)
Тргнувам од тоа дека поезијата е приватна религија, а песната јазик во движење.
„Две тишини“ од Анте Поповски (2003)
Програмските цели на другарството биле: признавање на македонските Словени од страна на Османлиската империја како посебен народ со посебен литературен јазик кој напоредно со османскиот би бил официјален јазик во трите македонски вилаети; признавање на македонска независна црква; назначување на генерален гувернер со помошници од националните малцинства во трите вилаети и локално избран народен совет.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Во времето на австро-османлиските војни во XVII век, свештенството активно учествувало во движењето против Османлиите.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Меѓутоа, откако Младотурците се зацврстиле на власт ги изневериле надежите и ги заборавиле ветувањата дадени на македонското население и НФП.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Македонскиот јазик бил воведен како службен јазик во македонската држава.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Со објавувањето на книгата на Крсте Мисирков „За македонцките работи“ биле дополнети програмските цели на МНЛД.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
На воен план Македонија била поделена на четири оперативни зони.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Високото свештенство на архиепископијата било од грчко потекло и го воведувало грчкиот јазик во епископските седишта, но и во градовите и училиштата, исто така и литургијата се вршела на грчки јазик, а и натписите на црквите се испишувале на грчки јазик.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Македонските пратеници се залагале за воведување на аграрна реформа во Македонија, за давање на обласна самоуправа и воведување на мајчин јазик во училиштата.
„Џебна историја на македонскиот народ“ од Група автори (2009)
Студирал модерни јазици во Џон Колеџ во Кембриџ.
„Британските воени мисии во Македонија (1942-1945)“ од Тодор Чепреганов (2001)
Во истиот весник го објавил и расказот „Не палете свеќа“, во 1943 год.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Првиот позначаен расказ, „Бојана“, напишан 1935 год., Иван Точко го објавил на бугарски јазик во 1942 во весникот „Литературен глас“ во Софија, во време на својот престој таму.
„Бојана и прстенот“ од Иван Точко (1959)
Бидејќи комплетната еквивалентност (во смисла на синонимност или еднообразност) не може да биде замена за која и да е од неговите категории, Јакобсон изјавува дека сета поетска уметност, според тоа, е технички непреведлива: Можно е само креативно транспонирање: или интралингвално транспонирање - од еден поетски облик во друг, или интерлингвално транспонирање - од еден јазик во друг, или конечно, интерсемиотичко транспонирање - од еден систем на знаци во друг, на пример, од вербална уметност во музика, танц, филм или слика.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
Во исто време, Ботеро е нашиот последен класик или, можеби, првиот класик на новиот свет затоа што тој среќно го создаде јазикот во кој техничката и уметничка основа се проникнуваат, создавајќи го чувството на бесконечна леснотија на формата.
„МАРГИНА бр. 8-9“ (1994)
„Поетот се посветува и изгорува во тоа да изнајде јазик во јазикот“, вели Пол Валери.
„Љубопис“ од Анте Поповски (1980)
Ги затворив; тог ми ја крена кошулата; следниот миг почувствуав како нешто ми капе во папокот, и следниог миг го почувствував неговиот јазик во него, во папокот; срипав и ги отворив очите; „Јан Лудвик, што го правиш тоа?“
„Папокот на светот“ од Венко Андоновски (2000)
Терапијата е во јазикот и затоа ни е потребно да погледнеме на употребата на јазикот во терапијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Затоа ни е потребно да научиме како се користи јазикот во терапијата.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Потоа, ќе зборувам за употребата на јазикот во терапијата, јазикот на проблеми, и посебно, како зборовите употребени да опишат еден проблем посочуваат директно на тоа како да започнеме да градиме решение.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Терапијата ја вклучува употребата на јазикот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Ако спроведувањето на терапијата треба да се смета како разговорно, тогаш потребно е терапијата да се согледа како нешто што секогаш се случува во јазикот.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Постојат многу различни приоди кон јазикот, три од нив можат да ни помогнат да научиме подобро да го употребуваме јазикот во терапијата:
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
„Јас секако доаѓам во искушение да го тврдам истото но не сум сигурен дека јазикот што јас мислам дека го знам и јазикот што вие мислите дека го знаете е еднакво на сѐ она што треба да се знае за нашиот јазик.
„МАРГИНА бр. 4-5“ (1994)
Од нив тогаш ги учевме тие песни и ги повторувавме и на часовите по мајчин јазик во тукушто отворените македонски училишта во нашите места и гласно ги пеевме и во домовите и на прошетките таму во туѓи места...
„На пат со времето“ од Петре Наковски (2010)
Сега, кога книгата е обликувана, завршена и во конечното руво, доаѓам до сознание дека ако не ја напишев, ќе бев сиромашени лишен од големото задоволство да се почувствува изразноста на македонскиот јазик во прозен исказ.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Тоа лето ме напуштија зборовите“. (Глувче) Навистина е прав авторот кога, во своето обраќање до читателите, забележува: „ќе бев сиромашен и лишен од големото задоволство да се почувствува изразноста на македонскиот јазик во прозен исказ“.
„Захариј и други раскази“ од Михаил Ренџов (2004)
Нема сомнение дека најлесно тој ќе го реши прашањето за јазикот во училиштето и во месната управа во тие места каде што живеат патријаршисти со грчки јазик, Арнаути муслимани и католици и Турци муслимани.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Грците со својата Цариградска патријаршија им го имаат наложено грчкиот јазик во училиштата и црквите на многу македонски краишта, каде што нема Грци.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тоа нашло одраз и во фонетиката и во морфологијата на јазикот во сп. „Вардар”, па затоа е дополнета и азбуката со уште една буква /a /, што ја употребува на местото на старата тврда носовка /?/, со факултативен изговор, според рефлексот во разните наши народни говори.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
160. Мисирковата поделба на нашиот литературноисториски развиток на три периода не е без основа, особено ако се има предвид целта и времето на периодизацијата: првиот период го претставува времето до појавата на националистичките пропаганди во Македонија и до задушувањето на употребата на старословенскиот како литературен јазик; вториот – времето на националистичките пропаганди (до појавата на книгава, 1903), кога се воведуваат туѓите јазици во Македонија како литературни, период што е како „непреодна стена” помеѓу претходниот и новиот што тој го очекуваше со реформирањето на Македонија и со воведувањето на македонскиот јазик како литературен за сите Македонци, изграден врз основа на резултатите од развитокот на современите народни говори, коешто го смета како трет период што го наречува „преродба”.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Бодуен-де-Куртене уште во август 1877 год. престојува во Македонија, потоа ги следи истражувањата на Л.Мазинг за македонскиот јазик (1890-1891), како и оние на П.Д.Драганов, К.Хрон и др., и во својот учебник „Споредбена граматика на словенските јазици во врска со другите индоевропски јазици” (1901-1902) македонскиот го изделува како посебен од другите словенски јазици.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Исто така во полза на Бугарите ќе се реши и прашањето за јазикот во градските и селските училишта.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Мисирков бездруго со право бил револтиран од практиката на ТМОРО што се служела со бугарскиот литературен збор во својата дејност, како и од активноста на некои егзархиски учители што толку ревносно го воведувале тој јазик во македонските средини. 156.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Оттука јасно се гледа дека прашањето за јазикот, особено за јазикот во областите со словенско население, е едно од најважните при разрешувањето на македонското прашање.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Неколку зборови за македонскиот литературен јазик Во четирите горни статии во оваа книга јас сакав да им ги обрнам погледите на моите сонародници на нуждата од едно корено изменување на досегашниот процес на нашиот духовен развиток, како и на тоа дека моите погледи во тој случај не се нешто ново и безосновно, а се само чекор напред во досегашното развивање на нашето национално самосознание и дека затоа се сосем природни и основани.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но последниве, оспорувајќи му го правото на грчкиот јазик во словенските краини, сами не ќе можат да се разберат и да определат каде ќе треба да биде бугарскиот и каде српскиот јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Сакајќи да го направат поголемо значењето на словенскиот јазик во Македонија, Словените ќе бараат од окупациониот одред да се признае за официјален во местата со Словени Муслимани – словенскиот јазик: а самите Словени Муслимани, по религиозни причини, можат да го бараат турскиот јазик.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Но најмачно е прашањето за официјалниот и училишниот јазик во словенските делови на Македонија.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Мисли ли комитетот оти ако тој сака да го игнорира прашањето за јазикот во разни делови на фантазираната, барем сега за сега, автономна Македонија, го игнорираат истото прашање и заинтересираните балкански народности, особено Србите?
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ако религиозните и националните пропаганди не посакаат да го воведат нашиот јазик во своите училишта, се разбира дека само таму каде што живеат Словени, и ако им забрануваат на своите учители и попови да другаруваат со македонската интелигенција и општество од другите пропаганди, тогаш македонската интелигенција и народот, без разлика на пропагандите, треба да изнајдат пат со којшто ќе може да се казни таа пропаганда.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Тој, меѓу другото, ќе треба да го реши и прашањето за официјалниот јазик, а пак да го оставиме официјалниот, прашањето за јазикот во училиштата.
„За македонцките работи“ од Крсте Петков Мисирков (1903)
Ја мачеше само помислата дека пропуштила нешто во приказните за првите бакнежи, или дека, не дај боже, нешто ѝ фали, па никогаш нема да може да ужива во бакнувањето, во тоа грозно, агресивно и лигаво пикање на јазикот во нечија туѓа уста.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
Имено, Балабанов како одличен ученик, добил степендија школувањето да го продолжи на Високата школа за класични јазици во Виена.
„Календар за годините што поминале“ од Трајче Кацаров (2012)
Грцити, имали негде во некој град или во некое село или во некое от црквите им или во некоја кукја, да прозборат по јазикот ни? а ние, когато сме на татковината си, за ошто да се учат децата ни пак на грчки? зашто да им пеим јазикот во црквити си???
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Родољубивецу! Поројот на грчкиот јазик во тукашните места ќе стане незадржлив, ако не се преземат силни мерки.
„Потковица на смртта и надежта“ од Миле Неделкоски (1986)
Овој ’лексикон’ во 100 000 зборови, критичарите и публиката брзо го прогласија за незаобиколно четиво на новиот век.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Павиќевите дела имаат над 80 преводи во посебни книги на различни јазици во целиот свет.
„Црни овци“ од Катица Ќулавкова (2012)
Чоколадата помага да се ослободите од него.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Димот го бои јазикот во црно пред да кристализира таму некаде во белите дробови.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Од оваа гледна точка, психотерапијата на проблемите ум- тело би требало биолошка појава како дел од третманот, да ги користи социјалните групи на луѓе кои се бават со јазикот во врска со проблемите ум- тело, тоа е она што Anderson i Goolishian (1988) го нарекуваат проблемски- ориентиран систем.
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Исто така, од помош може да биде ако терапевтот запомни дека, иако тој или таа се експерти за употребата на јазикот во разговорите, тој или таа сепак не можат да ги дадат одговорите на животните дилеми на пациентот (Andersen, 1991).
„МАРГИНА бр. 6-7“ (1994)
Живеејќи во две времиња на Балканот и во Цариград, во османско и во турско, Татко ќе се најде помеѓу два јазика во потрага по еден, помеѓу две азбуки, арапската и латиницата, помеѓу два света на зборови, без утврдени граници помеѓу нив.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во арапското писмо, создадено за да ги означи гласовите на јазикот во кој самогласките постојат само во функција на смислата на зборот, не му служеше никако на турскиот во кој самогласките се, како во европските јазици, внатрешните елементи на зборот кој има сопствена егзистенција како и функцијата на согласките.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тие беа свесни дека во нив ќе гледаат донкихотовци кои водат лажни битки, без да сакаат да ги разберат, а најмалку да ја прифатат нивната мисија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски го следеше Андре Мазон на неговиот пат по учеството на балканскиот фронт на француската Источна армија, кога во 1918 и почетокот на 1919 година во Русија во времето на пролетерската револуција беше најден во мисија да го набљудува и проучува рускиот јазик во новите услови.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Така и поголем број говорни јазици во Балканот пред римското освојување исчезнале, како дакискиот, тракискиот, викиншкиот, античкиот македонски, илирскиот...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски, за разлика од Татко, одлично се служеше со мајчиниот македонски јазик, како и другите словенски, се разбира рускиот јазик во прв ред, ги владееше францускиот и шпанскиот, но се служеше и со турскиот јазик.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Слична разуздана отпуштеност се надоврза Камилски ќе биде забележана во употребата на рускиот јазик во постреволуционерна Русија, но до вистинска револуција во рускиот јазик ќе дојде кога Сталин ќе стане неприкосновен владетел на СССР.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И обајцата беа согласни со тоа дека во лексичкиот фонд на секој природен јазик постојат домашни и заемени зборови зашто не постои јазик во изолација, не постои јазик кој е чисто свој.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Пишувањето на турски јазик со помош на арапски знаци беше апсурдно колку и пишувањето на француски јазик со хебрејски знаци!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Крајната цел беше: дали да се открие совршениот јазик во природниот или тој требаше да биде создаден како заеднички јазик за целото човештво.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
По ослободувањето на Климент од Голи Оток, откако се нормализираа односите помеѓу Југославија и СССР, тој првин беше вработен како професор по француски јазик во едно основно училиште, а потоа беше унапреден како соработник во Државниот архив.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Убаво и точно речено, пријателе мој, ова би било примирје, па траен мир на многу јазици во нашиот Балканвавилон и во Европа, светот: Надеж постои!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски при својот последен престој во Париз најпосле кај париските букинисти ја најде и долго бараната студија на Андре Мазон Lexique de la guerre et de la revolution en Russie (1914-1918), Лексиката на војната и Револуцијата во Русија (1914-1918), издадена од издавачот крај Сорбона Оноре Шампион.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
И тоа што денес не постои од тоа време, опстанало само во старите зборови, во заемките од туѓо потекло, кои луѓето со текот на времињата, немирите, војните, селидбите, новите идеологии ги преместувале од јазик во јазик или усилено ги чистеле од еден јазик, во потрага по совршената чистота, која никогаш не била достигната...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Зар може да има друг јазик, освен мајчиниот? Има, тоа е јазикот во твојата уста!
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко ја наследи мајчината јазична судбина, на ниту еден јазик да не биде целосна, ниту на мајчиниот турски јазик, ниту на албанскиот јазик во албанското семејство во кое дојде како невеста.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со стотици години тие зборови патувале од еден јазик во друг, одржувале јазично братство.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Својот мајчин османскотурски јазик во Цариград, тој го продлабочи и прошири, навлезе, како во стариот архаичен јазик, така и во новиот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Заедничките османскотурски заемки произлегуваат и од заедничкиот јазичен сојуз којшто се формирал помеѓу балканските јазици во текот на пет векови. Со старите заемки.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Со ова прашање ќе се справи во студијата Неологизмите и законитостите на фонетската еволуција на албанскиот јазик во своето списание Albania.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко не беше начисто каде целеше Камилски со својата тирада за Рабле и неговата гастрономија, имајќи чувство дека тој се оддалечува од нивната тема, но тој веруваше дека е длабоко во темата: Имало многу обиди во историјата на човештвото во време на револуции и окупации, побуни и нови режими, да се чистат јазиците од зборовите на другите, со помал или поголем успех, но најтешко се менувале заемките за јадењата, односно за гастрономијата...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Како што се селат луѓето од еден во друг предел, така и зборовите се движат од еден јазик во друг.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но оваа битка, според Аполинер, ја започнале уште браќата Грим, кога германскиот јазик се ослободил, особено во доменот на книжевниот јазик, но преостанувало да се исчисти говорниот јазик, како и јазикот во доменот на трговијата, администрацијата и војската.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Во епохата на револуцијата, употребата на странските зборови добро вклопени во рускиот јазик се сметаше за едно од главните обележја на јазичната слобода којашто спонтано се наложуваше, се создаваа редица неологизми, превладуваше плакетарскиот и телеграфски стил, се создаваше своевиден пролетерски израз на јазикот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Но колку што навлегуваше во нивната жива и незавршена конотација, тој низ овие зборови како да сакаше да ги дополни балканските историографии, кои и во јазиците во подем на државите- нации гледаа бојно поле.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Пребаруваа и обајцата во свеста да не останала уште некоја значајна ориентална заемка која и натаму фрагментарно живеела отелотворена во просторот и можела да најде место во нивната конечна листа на (без)опасните турцизми.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Набргу му беше најдено местото како толкувач од османскотурски на македонски јазик во Институтот за национална историја на Народна Република Македонија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко и Камилски не престануваа да расправаат за генералните идеи околу јазиците, посебно за потеклото и сродството на јазиците, за механизмот на јазикот, за природните и вештачките јазици во светот, за мистериите на јазиците како израз на мистериите на човештвото, како и за еволуцијата на јазиците во текот на милениуми.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Камилски иронично се насмевна на оваа шега, но Татко продолжи со сериозен тон: Јазикот ја има главната функција во зборообразувањето, но и во утврдувањето на вкусовите.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Татко уште во младоста, кога го совлада францускиот јазик, дојде до книгата на Фаик Коница, пишувана под псевдонимот Пирус Бардхули (Pyrrhus Bardhyli), Essai pour les langues naturelles et les langues artificieles, (Брисел, 1903), со која сакаше да им зададе конечен удар на есперантистите и на другите приврзаници на вештачките јазици во големата меѓународна полемика, поддржан од Реми де Гурмон и Гијом Аполинер.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој беше свесен дека прашањето за чистите јазици, колку што беше од универзален карактер и ги тангираше речиси сите јазици во светот, во различни историски периоди, толку можеше да има и посебен карактер на Балканот.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Тој беше свесен за балканската комплексност и почитта која требаше да им се укаже на сите јазици во нивното учење, без да се имаат предвид мртвите јазици (грчкиот византиски, славонскиот, османскотурскиот), како и јазиците на голема дифузија.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Ние, како со светулки, ќе ги осветлуваме темните зони на нашата балканска историја.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Да продолжеше францускиот јазик (уште некодифициран, помеѓу латинскиот и класичниот јазик) да го следи зборотворниот гениј на Рабле, а не патот на академизмот што ќе го следи во наредните векови, тој ќе беше еден од најбогатите јазици во светот...
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Климент Камилски живна кога Татко се задржа на зборовите пренесени од италијански и од француски јазик во балканските јазици во XVIII и посебно во XIX век.
„Балканвавилонци“ од Луан Старова (2014)
Се работи, значи, за проза која е создавана со еден впечатливо самосвоен стил, за автор кој го нашол својот јазик во непосредниот контакт со изворите на својата проза.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Природата на јазикот во прозата на Чинго, ако тој јазик го сфатиме како синтеза меѓу повеќе говорни стилови и јазикот и стилот на народното творештво, ни сугерира два вида литерарни настојувања.
„Големата вода“ од Живко Чинго (1984)
Тоа континуирано било употребувано во текот на три милениуми сé додека конечно не било заменето со писмо засновано на коптскиот јазик во раната христијанска ера.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Сомалискиот проблем Една од објавените цели на револуцијата од 1969 г. во Сомалија беше и решавањето на проблемот на системот за пишување на сомалски, главниот јазик во таа земја.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Писмото не можело да се чита сé до XIX век, кога неколкуте јазици во коишто било користено најпосле биле дешифрирани.
„МАРГИНА бр. 36“ (1997)
Му се заблагодарив за малкуте песни кои ми ги објави во збирката Песни од Картагина (пишувани како еден вид дипломатски анти-телеграми во времето кога бев амбасадор во Палестина, во државата која беше прогласена, според неговата напишана декларација), кои беа печатени на арапски јазик во неговото списание Ал Кармел.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Најдовме слободни мигови на височинката на Свети Наум, на подводната гранична линија, која ги делеше моите две земји, Македонија и Албанија, да разговараме за минатото.
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Злите јазици во амбасадата велеа дека во рестриктивниот простор си отспива по некој час, па потоа кога ќе се разбуди будно ги следи сите други, душа им вади!
„Амбасади“ од Луан Старова (2009)
Залижав со јазикот во вдлабнатината меѓу двете гради, но во мигот кога сакав да се придвижам нагоре, до вратот кој благо беше извиен над мене, Ема ја крена главата и, кикотејќи се, повторно ми ја наполни устата со брадавицата на десната цицка.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
- Награда “Григор Прличев” за најдобра поема во 2012 година за поемата “Век за самување”.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
- Орден Сергеј Есенин на Сојузот на писателите на Русија за стихозбирката “Запретнаја книга”, објавена на руски јазик во Москва, 2012.
„Полицајка в кревет“ од Веле Смилевски (2012)
Ние мешаме различни јазици во англискиот.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
До сега, јазикот во Нет е Англиски.
„МАРГИНА бр. 17-18“ (1995)
Мислев дека ќе може да го посетува училиштето бидејќи започнала да учи француски јазик во Јанина.
„Ервехе“ од Луан Старова (2006)
Амам: промена на смислата Не кога ќе влезеш и кога ќе те заплисне врел и непроѕирен воздух не кога ќе те поклопат капките разлеани по ѕидовите реата, мермерот, мрморењето не кога ќе те обземе вртоглавица зашеметеност од празнината на амамот, полна пот, плот и пареа не кога ќе те погоди како отсјај во сон светлината подадена низ розетата дозирано, од високо не додека студеното сонце-иње од карши ги облагородува дрвјата, релјефите, порталите, фасадите на сараите туку кога ќе потонеш гола во гротлото ко крвава рожба во исцедокот од водолијата тукушто прсната, за да може да се слизне низ пенџерето на животот (на)право во царството на немилосрдноста кога збунетото тело ќе помисли дека секое друго место е подобро ама ќе остане и понатаму - таму без да се помести кога ќе ја осетиш жешката вода како оддалечување од секојдневието, од агонијата на распадот (целото е мислена именка, далечно минато) кога ќе се престориш течен заборав божји благослов и ќе му се предадеш на телото мислејќи си ѝ се предал на психата егзотичното прелевање на смислата сѐ додека не се претвориш во прелив како таков кога ќе се испреплетат значењата едни со други и ќе се испретурат во кошницата на светогледот а ти ќе тргнеш во потрага по почетокот кога ќе сфатиш - Бизант е капија во темните агли на памтењето цела епоха е втисната како анатолиска крпенка во обичните зборови од твојот мајчин јазик во интимата на јазикот и се спровира низ капијата кон одаите и спалните дома кајшто по извесно време по извесна стварност потеклото се заташкува сродството се изобличува јазикот има свои потреби како и телото сфаќаш и тонеш во без-сознание зад јазикот, отаде нека почека ако те чека ... Истанбул, декември 2003
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Сфатете, предупреди еден меѓу нас кога народот ја претчувствува мемлата во говорот, офтиката несомнено насетува неслобода осој, таму кајшто треба да припекува слободата на зборот и мислата сласта на грлото кога го испушта гласот милозвучен ништо подлабоко во човека не пробива од јазикот во него е сѐ она што по којзнае кој пат било не само овде и не само во нас.
„Ерато“ од Катица Ќулавкова (2008)
Голема карпа извишена крај езерото: одблизу: бигорлива, издупчена, шуплива; обрастена со ползавци, повит бршлен, драчки и со разни корења испреплетени меѓу себе како човечки жили, кои цврсто се стегаат, се чипчат за каменот ширејќи се и освојувајќи го просторот толку колку што главниот корен успева да се пробие надолу низ тесните пукнатини на карпата, запирајќи го често своето растење и напредување како човек вклештен од неволи и болест; остри тревки како влакна од коњски опашки, се нишаат на ветерот и се стегаат за каменот да не се откинат; а долу во подножјето, каде што езерото плиска и се пика во карпата како јазик во шуплив заб, се нафатиле лишаи, мов, граорчиња, диви лозинки, пршличиња, змиско грозје, василичарки и разни кусовечни тревки и билки што живеат од денес до утре шетајќи со корењата по влажниот камен и цицајќи ја водата што ја стрка езерото.
„Свето проклето“ од Јован Стрезовски (1978)
Со првиот игран филм Себастијан (Sebastiane), Џарман учествува на Филмскиот фестивал во Локарно.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Следниот филм, Jubilee (1977), прикажан на програмот “Недела на критиката” на Канскиот фестивал, е резултат на сликање со камера, вообичаена филмска постапка на Џарман.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Размислувајќи за J like America and America likes me or ö-ö, можеме да го почувствуваме овој прото- јазик, првиот јазик на суштествата, јазикот на телото, сентиментот, крикот, јазикот на животните, налик на плач на срна.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Бојс го бараше овој универзален јазик во уметноста. Тој не беше езотеричен.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој не сакаше да им ја наметнува уметноста на другите и да ја испробува моќта преку мислењето.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Овој фестивал, кој открива нови таленти, со изборот на Џармановиот филм го инаугурира првото дело на латински јазик во историјата на играниот филм коешто, при тоа, не е финансирано од страна на Ватикан.
„МАРГИНА бр. 11-12“ (1995)
Тој го подава јазикот во нејзината уста.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ја праша дали го читала Зола и таа кимна со главата, па додаде дека го читале во училиште.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Ја удираше по грбот, по нозете, по човечињата, по рацете, па потоа ја удираше по главата и косата почна да ѝ се разлетува и да ѝ се лепи за јазикот во отворената уста.
„Чкртки“ од Румена Бужаровска (2007)
Во првата половина на истиот век во Европа се случија и двете светски војни.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Кога се губат најблиските во такво семејство, останува да се трага по неговите тајни.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ги освежувал знаењата на јазикот во земјата во која служел.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Најчесто низ тишина, во тишината на единствениот јазик во светот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Елен Лејбовиц Ce 29 mai 2001 Monsieur, En tant que citoyenne de la СоmmunаutЕurореnnе, јаvоuе que je suis souvent perplexe en voyant nos chefs dЕtаtѕ se runir pour trouver des solutions aux рrоblmеѕ de tant dаutrе nations. Ils ne mаtriѕеnt vraiment pas la situation lintriеur de leur propre pays, о les choses sont tout de mmе plus faciles, comment vont-ils la redresser chez les autres? Personnellement, je nаi me plaindre de rien. Mais il ne se passe pas un jour sans quоn entende parler de dysfonctionnements dans les entreprises, les tribunaux, les prisons, les hрitаuх, les соlеѕ, les transports ferroviaires ou аriеnѕ, lаgriсulturе, etc. Il est continuellement question de violence, dinѕсurit, de drogue, de scandales financiers et роlitiquеѕ Enfin, inutile de continuer lnumrаtiоn. Vous vous tоnniеz lаutrе jour que dans la Соmmunаut Еurореnnе une lettre puisse mettre un mois pour aller de Naples Bеѕаnоn. En rаlit, ce nеѕt pas si tоnnаnt. Le рrоgrѕ technique est une chose, et lhumеur des trеѕ humains сеnѕѕ bnfiсiеr de ce рrоgrѕ en est une autre. Dаbоrd, il est connu que la poste italienne fonctionne naturellement assez mal (dilettantisme des habitants?) et quеn France la grvе est une maladie chronique. Lаutrе jour, јtаiѕ donc Montpellier. Certaines rаlitѕ albanaises me revenant en mmоirе, je vous ai сrit une carte que јаi rаmеnе pour la poster de Frјuѕ, car Monpellier les centres de tri postaux tаiеnt, раrаt-il, en grvе depuis trois ѕеmаinеѕ Les trеѕ humains tаnt ce quilѕ sont, il nехiѕtеrа sans doute jamais de pays idаl, et ceci tаnt admis on peut соnѕidrеr que mаlgr tout, la Соmmunаut Еurореnnе est un lieu tout fait vivable et mmе, par certains aspects, аgrаblе. Mais de l se рrѕеntеr comme mоdlе pour les autres pays, et рrtеndrе rѕоudrе leurs diffiсultѕ, сеѕt une autre question!
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Доколку Французите имаат различни преокупации од другите за да се остане вистински чувствителен на вашето балканско искуство, јас се надевам дека вашите сограѓани, кои се директно засегнати, треба да се покажат многу повеќе рецертивни кон вашите книги, но и за вашите написи објавувани на албански, македонски и англиски јазик во мултетничкиот Форум.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
На овие мисли ме поттикнаа вашите писма.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Ме обзеде силна возбуда кога крај сликата беше објавен фрагмент од романот Времето на козите (Il tempo delle capre), објавен на италијански јазик во превод и со поговор на професорката на Неаполскиот универзитет Марина Џавери.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Но глеј, и овде на небото, како и на земјата, ќе се појават стари и нови денунцијанти, некогашни пријатели, кои како сведоци ќе дадат докази за мојата ситна, но постојана ,контрабанда на зборови од едни јазици во други.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И така пред ,небескиот трибунал ќе морам да си се бранам сам, како што тоа го чинев кога пишував на земјата на двата јазика на мојот живот.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
И, еве ме со последните аргументи да докажам дека кога ќе се вкрстат два или повеќе јазици во една душа, две судбини во една, тогаш сигурно се открива душата на заедничкиот јазик на животот, без оглед каква ќе биде конечната пресуда на ,небескиот трибунал на моите предци...
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Своевремено се здоби со осум дипломи на Институтот за источни јазици во Париз, покрај дипломите за завршени студии на Институтот за политички студии и Правниот факултет во Париз и Комората за британска трговија.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Господине, Пред шест месеци порачувајќи книги јас добив и чоколада.
„Потрага по Елен Лејбовиц“ од Луан Старова (2008)
Исто така, статијата е објавена и во СССР на руски и на српскохрватски јазик.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
130 Кон средината на септември 1943 година, во Врховниот штаб на НОВ и ПО на Југославија пристигна англо-американска воена мисија со членот на Британскиот парламент, генералот Фицрој Маклин. 132 Статијата беше објавена во одделни брошури на англиски и на српски јазик во сојузничкиот печат.
„Македонија низ нишанот на САД и Британија“ од Тодор Чепреганов (2012)
Утринските часеви ми беа слободни и јас посетував курсеви по француски јазик во француската Алијанса.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Ако во Париз бев растргана и едвај успевав да стигнам секаде-одење на часеви по француски јазик во Алиансата, брзање низ ходниците на метрото да стигнам на време за да се грижам за Патрик, одење во паркот со него, читање на литература за претстоечките испити на факултетот, тука во Бретања уживав во летото со сите негови убавини.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Еден ден ми рече: - Софи, јас престанав да ги посетувам часевите по француски јазик во Католичкиот Институт .
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
За разлика од мене која што посетував часови по француски јазик во Алиансата Ангела го учеше францускиот јазик во Католичкиот Институт.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Единствено нешто што ме исполнуваше покрај децата на сестра ми тоа беше мојата работа како професор по француски јазик во основното училиште.
„Животот од една слива“ од Зорица Ѓеорѓиевска (2014)
Во неговиот став се препознава пред сѐ раниот дух на дадата (рецитирање на поезија во Кабаре Волтер), овде обновен во начинот на повоената тенденција за деперсонализирање на уметноста и проширување на медијот, но таквата употреба на јазикот не успева да го избегне токму она што се обидува да го спречи: субјективната манипулација, претворањето на еден инструмент или преносник каков што е јазикот во нов метафизички објект.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Слично со формалистичката позиција, за деконструкционистите она што постои е континуиран ланец на означување што се состои од јазици во една константна состојба на поигрување, заемно дополнувајќи се еден со друг.
„МАРГИНА бр. 10“ (1997)
Додека Х.Х. ја очекуваше мојата неизбежна реакција на својата провокација, ако не во моментот тогаш во подоцнежниот тек на патувањето, јас засилено пребарував во сеќавањето, во моите записи и книги објавени на албански јазик во Македонија и на Косово.
„Атеистички музеј“ од Луан Старова (1997)
Или случајот на милитантните Христијани што се обидуваат да ги натераат буџетски финансираните училишта да подучуваат библиските теории за постанокот.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Рабле сакаше да го пренесе говорниот јазик во пишаниот јазик: пораз.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Додека Амио, луѓето и денес сѐ уште го сакаат и уште повеќе Амио, сакаат академски стил.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
За да ја илустрираме важноста на јазикот во културната солидарност, го наведуваме примерот на Иранскиот шиитски ајатолах кој дава 5 милиони долари награда за “главата” на авторот Салман Ружди, заради неколку табуизирани зборови во еден роман објавен во далечната Англија.
„МАРГИНА бр. 32-33“ (1996)
Јас зборувам на еден од трите рамноправни јазици во Југославија.
„Небеска Тимјановна“ од Петре М. Андреевски (1988)