Но лекарот ги извади слушалките од ушите и ѝ одмавна со главата, па место кочанот со рецепти ѝ побара да ископа од торбата посмртен лист, па ѝ издиктира како да го пополни според податоците од здравствената книшка и плус неговата дијагноза на латински јазик како причина на смртта. (Нешто како апоплексиа фулминанс).
„Синовски татковци“
од Димитар Солев
(2006)
За јагулите и да не зборуваме, се топат на јазик како локум.
„Вежби за Ибн Пајко“
од Оливера Николова
(2007)
Имено, ова што следува претставува опис на тие девет изрази во нивната врска со филмот, со Дишановото oeuvre, и во врска со францускиот јазик како целина.
„МАРГИНА бр. 8-9“
(1994)
Јас не сакав да ги изумам, но немав доволно љубов кон овие јазици и нивната литература, онолку колку што ги имав опробано, за да можам да им го посветам остатокот од мојот живот: ниту кон јазиците како такви, ниту кон чистата ученост, предавањето или проповедањето.
„МАРГИНА бр. 21“
(1995)
„Што рече, што рече?...” пламна офицерот исфрлајќи го јазикот како змија.
„Свето проклето“
од Јован Стрезовски
(1978)