јато (имн.) - одлета (гл.)

Горо ле, сестро, дојде време да жалиме, да си плачеме... двете да си тажиме... за пролетта... за младоста... за лисјата пожолтени... капнати... чедата неизраснати... за домаќинот мој... за Трајана, леле за него на Беласица сосечен... реди низ молитвени зборови - леле, горо сестро, небото е уште високо, ама преселни јата одлетуваат...
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)
- Јатата одлетале, Ѕвездо моја, ама ќе се вратат... ако има враќање - Секое заминување нема враќање - тивко си шепоти баба Петра, ама Ѕвезда сепак ја разбира, според мрдањето на усните ја разбира.
„Молика пелистерска“ од Бистрица Миркуловска (2014)