љубовник (имн.) - во (предл.)

И дали нејзиниот љубовник во „Страв од летање“ навистина може да се нарече љубовник во сето полуимпотентно измачување на кое ја подложува.
„На пат кон Дамаск“ од Елизабета Баковска (2006)
На човек во секој случај му е потребно да го замислува парот кој така разговара: доцни љубовници во доцно по­пладне, посткоитално опуштени и мокри од пот, кожа крај кожа. Маргина 34 57
„МАРГИНА бр. 34“ (1996)