Колку всушност членовите на ЦК на Организацијата во Солун беа недејателни, толку повеќе растеше кај нив желбата сѐ да држат во свои раце и сите од револуционерните реони да се обраќаат до нив.
„Солунските атентати 1903“
од Крсте Битоски
(2003)
Ни не претпоставував дека ти си всушност член на карневалот на безумноста.
„Желките од рајската градина“
од Србо Ивановски
(2010)