Тие може и би се согласиле да е тетовскиот говор многу близок со бугарскиот литературен јазик.
„За македонцките работи“
од Крсте Петков Мисирков
(1903)
Може и вуду кукла ми направила за да се откачам од тоа што ѝ припаѓа. Сѐ да биде како порано.
„Читај ми ги мислите“
од Ивана Иванова Канго
(2012)
А може и нешто полошо што не го знам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Може и затворите, му велам, го прекинувам.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
— Широка како Сибир, вели, а може и повеќе.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Секогаш исто, а може и од иста рака.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Може и нивната љубов се остварува само низ плачење.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
Во самицата ми е исто како надвор, а може и полошо.
„Небеска Тимјановна“
од Петре М. Андреевски
(1988)
А може и да е крива, вели оти надвор од постелата и надвор од собата, јас сум здрав маж. Ќе заскочам и јуничка и јаричка, вели, и коза и магарица, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А во заробеништво може и повеќе да даваат за јадење, вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Можеш и раска да си видиш во очите на кондурите.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
И добро му било таму, вели, може и најдобро му било таму, оти им бил толмач на Англичаните, вели. И дека не гладувал. 217
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Така полето, во Дрмине, си отвора нова врата кон небото и сонцето којзнае по колку години, а може и векови, одново згазува на земјата. На голата земја, покриена само со сенки, со темница и со влага.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А може и да сум станал.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Што ми се криви луѓето, а и Јон не ми е крив. Може и тој не сака така, ама нешто го тера, го турка Тој натемаго.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Таа може и дошла, ама јас не сум ја чул кога тажела.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А може нешто сме подале преку покојната, вели, или нешто ја поминало: куче или маче, глушец или кокошка, а може и некој човек да ја пречекорил, му вели.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
А може и да не може да се искачи дури ваму, в планина.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Ќе му поверувам на човекот. Ај, може и ова ќе помине, ќе си речам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Вели: „За криви колца не треба прав пат“ , велеше Лазор Ночески и ние, седевме ден-два ебали го, може и повеќе да седевме во Варна и после нѐ собраа меѓу пушки со штикови и нѐ водат на воз, а Стеван Докуз уште пред вагонот почна да кука, спомнува жена, деца, куќа, јас го тргам за ракав, да молчи оти со кукањето може да помислат дека вистина нешто криеме и за која странска сила го криеме, и Стеван Докуз ќе се штрекне на тоа, ама пак ќе заборави и пак ќе закука и јас ќе го држам за рака, ќе го шибам в слабина, ќе го штипам и тој пак ќе замолчи и нѐ товараат во еден вагон за добиток ли, за пошта ли, за жито ли, нѐ пикнаа во вагонот, нѐ настегаа в шише и ајде за Софија
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Може и Арангел вака ги коли луѓето, велам.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)
Може и во неа да го гледаше умот свој кој, секој ден, во непознати места му се преместува.
„Пиреј“
од Петре М. Андреевски
(1983)